سال 1365 مدتی در دانشگاه صنعتی اصفهان زندگی می کردم ازیکی ازدوستان که اهل ذوق بود و شعر هم می گفت چند بیتی را آموخته بودم . امروز با ای میل همان ابیات را دریافت کردم. ازشعر حافظ مطمئنم ولی ابیات منصوب به صائب و شهریار را خودم در دیوان ندیده ام . به نظرم ابیات زیبایی است و بد نیست که شما هم ببینید.
حافظ شیرازی
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
صائب تبریزی
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا
به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد
نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را
شهریار
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا
به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را
هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد
نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند !
نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دلها را