آیا ساختمان و راه کالای هایی مصرفی هستند یا سرمایه ای؟ بدون شک پاسخ خواهیم داد که سرمایه ای و در بسیاری ازموارد زیربنایی.
آیا این گزاره دراقتصاد ایران هم صادق است. با نگاهی به طرزبرخورد ما با ساختمان سازی و راه سازی به نظر می رسد که ساختمان وراه درایران کالاهایی مصرفی هستند. ساختمان ساخته می شود و در مدت کوتاهی (کم تر از20-30 سال) نابود می شود تا دوباره ساخته شود. راهها به خصوص راههای کوهستانی در کم تر از 5 سال مصدود می شوند و یا پرمی شوند از چاله چوله. لابد راه سازان هم خرج دارند و پس ازساخت راه باید در میانه راه خیمه بزنند و راه را نگهداری کنند. نمی شود یک راهی ساخت که تا دو سه دهه به آسفالت مجدد هم نیاز نداشته باشد چنانکه فرنگی ها می سازند. نمی شود راهی ساخت که مطالعه شده باشد. آن هم مطالعه زیست محیطی. مطالعه کردن سوسول بازی است. ما نقشه را می آوریم آن هم نقشه ایران را ویک خطی می کشیم از دریای مازندران به دریای عمان و می گوییم می خواهم آبراهی بسازیم بین این دو دریا. خوب ما اینجوری هستیم دیگه . حالا شما انتظاردارید که پول ملت را بدهیم یک مشت تحصیل کرده ی پشت میزنشین برایمان مطالعه کنند. نه آقا ما به این قرتی بازی ها کاری نداریم. اگر هم ساختمانمان خراب می شود در اثر زلزله یا راهمان شکسته می شود خوب لابد خشم طبیعت است.
