بیا تا نترسم من از شهرهایی که خاک سیاشان چراگاه جرثقیل است دراین عصر معراج پولاد
داستان غزه قصه ی تلخی است. تلخ تلخ. به تلخی کشتارهای دسته جمعی قرن بیستم. کشتار های دارفور، رواندا و کامبوج. درخاورمیانه جایی که مرکز توجه جهانیان است نمی شود کشتار را لاپوشانی کرد. اگردر قاره سیاه میلیون ها نفر را می کشند و آب از آب تکان نمی خورد در خاورمیانه که ویترین اخبار جهان است کشتار تلخی اش را خیلی زود نشان می دهد. و همه خیلی زود می بینند که ماشین جنگ چه موجود پلیدی است. امروز همه ی دنیا تصویر شیرخواران شکم دریده را دیده اند. امروز همه دیده اند که چگونه اردوگاههای مهاجران برسرکودکان خراب می شود. امروز همه می بینند که جنگ تلخ است، مصیبت است و سرشار ازنفرت است. قصه غزه داستان تلخی است به تلخی همه ی کشتارهایی که فراموش شده اند. کشتارهای رواندا، دارفور و کامبوج.
