۱۳۸۶ بهمن ۱۲, جمعه

شرکت آمریکایی سخاوتمند یا شرکت شعورمند



دو سال قبل یک دستگاه دوربین عکاسی دیجیتال خریدم.تا امروزبا این دوربین عزیز چند هزار قطعه عکس گرفته ام . ضمانت نامه دوربین سال قبل تمام شده بود. هفته قبل ال سی دی دوربین ناگهان خراب شد و تصاویر با خطوطی افقی و موازی پوشیده می شد. با بخش مشتریان شرکت تولید کنند ه دوربین تماس گرفتم. مشکل را گفتم. گفتند به ما خبر رسیده که درقطعه ال سی دی بعضی ازدوربین ها یک اشکال فنی وجود دارد. یک قبض پیش پرداخت شده پست سفارشی برایم فرستادند با ای میل . دوربین را برایشان فرستادم . دو روز بعد با من تماس گرفتند و گفتند دوربین را تحویل گرفته ایم و در حال تعمیر است و هزینه تعمیر هم رایگان خواهد بود چون اشکال از طرف ماست ( همان موقع یاد خودروهای پژوی ایرانی افتادم که خودبخود آتش می گیرند و براساس گزارش پلیس طی دو سال گذشته بیش از 150 نفر از هموطنمان در این خودروها جان باخته اند) خلاصه اینکه دیروز برایمان یک بسته پستی آمد با پست فدکس (مثل دی اچ ال که در ایران فعال است) یک دستگاه دوربین از نسل دوربین خراب شده ما فرستاده اند. دوربین آک بند و 5 مدل بالاتر ازدوربینی که ما داشتیم. معذرت خواهی کرده اند در یک نامه که ببخشید قطعه نداشتیم برایتان دوربین نو فرستاده ایم. جالب آنکه این دوربین ضمانت نامه هم دارد. حالا این مورد را دوباره مقایسه کنید با خودروهایی که به دلیل نقص فنی ملت را به کشتن می دهند والبته کسی هم مسوولیت را به عهده نمی گیرد.

 
UA-1860095-1