یکی ازویژگی های جالب در دموکراسی ها یی که به افکار عمومی پاسخگو هستند بررسی چالش های منافع است. در واقع در عالم سیاست یا حتی عالم تولید دانش یا عالم خدمات بشر دوستانه افکار عمومی علاقمند است که بداند آیا از نمد سیاست ، علم و یا کار خیر کلاهی برای سرکسی که منافع شخصی دارد دوخته شده یا نشده.
مثلا خیلی مهم است که ملت بداند ثروت یک فرد خیر شناخته شده چگونه ساخته شده یا اینکه کسانی که به موسسه فرد خیر کمک کرده اند آیا برای منافع سیاسی یا افتصادی کمک کرده اند یا واقعا با هدف کار خیر کمک کرده اند.
این روزها یک گروه خبره از مشاوران سرگرم تهیه فهرست کابینه ی آقای اوباما هستند. با افراد مختلف مصاحبه می کنند. یکی از پست های بسیار مهم دولت وزارت امور خارجه است. یک از نامزدها خانم کلینتون است. خانم کلینتون، همسر رییس جمهور سابق آمریکا، رقیب آقای اوباما بود در انتخابات ریاست جمهوری. درطول رقابت با آقای اوباما رسانه ها همه ابعاد زندگی خانم کلینتون و به ویژه اظهارنامه ها ی مالیاتی سال های قبل خانم کلینتون را منتشر کردند. یعنی مخاطبان می دانند که خانم کلینتون چقد رمالیات داده چفدر درآمد داشته . چند تا خانه یا ماشین دارد. و غیره .
حالا که قرار است خانم کلینتون هم به عنوان کاندیدای وزارت امور خارجه معرفی شود. مجددا تیم مشاوران آقای اوباما درحال بررسی منابع تامین مالی موسسه کلینتون هستند. موسسه کلینتون درجهت برنامه های مبارزه با ایدز ،مالاریا، سل و گرمایش جهانی کار می کند همچنین یک موسسه توسعه ای است یعنی به امر توانمند سازی و فقر زدایی در کشورهای درحال توسعه مشغول است. بازرسان اوباما می خواهند بدانند که منابع مالی خارجی کمک به موسسه چیست و آیا این منابع می تواند در دراز مدت روی سیاست های وزیر خارجه ( خانم کلینتون ) تاثیر بگذارد. یعنی به عبارت ساده تر آیا یه جورایی موسسه کلینتون نمک گیر یک دولت یا شرکت خارجی شده است که به طور خواسته یا ناخواسته خانم کلینتون در مقام وزارت خارجه منافع آن شرکت یا دولت را برمنافع ملی ایالات متحده ترجیح دهد.
خیلی قشنگ است. کسی نمی گوید چرا خانم کلینتون میلیونر است . سوال این است که ایشان ازچه راهی میلیونر شده اند. آیا مالیات داده اند. و آیا راه میلیونر شدنشان می تواند باعث ارایه رانت به برخی شرکت ها یا دولت ها شود در صورتی که ایشان وزیر خارجه بشوند. در واقع می خواهند ببینند که هیچگونه چالش منافعی وجود دارد یا نه. رودربایستی هم ندارند. بانوی نخست سابق آمریکا ، سناتور خوش نام ایالت نیویورک، کسی که شانس بالایی برای کاندیداتوری حزب دموکرات داشت و شوهر قدرتمند ومحبوبش (بیل کلینتون) از او حمایت می کند زیر ذره بین مشاوران تکنوکرات اوباما ست که مو را از ماست می کشند و اگر هم نکته ای یافتند بدون رو در بایستی کار را به کس دیگری خواهند داد. منظورم از کار، کاندیداتوری پست وزارت است و درنهایت مجلس نمایندگان است که این پست را تایید خواهد کرد.
