۱۳۸۶ شهریور ۲, جمعه

چراغی که به خانه رواست




همانطور که همه می دانیم ، تحریم های ایالات متحده علیه کشورمان هزینه زیادی را بردوش ملت ایران نهاده است. ساده ترین مثال، تحریم های صنعت هوانوردی است تا جایی که ما را دست به دامان توپولوف های روسیه و طیاره های فرسوده سایر کشورهای در حال توسعه کرده است با آمار بالای سوانح هوایی. تحریم ها درسایر عرصه ها هم ما را درفشار قرارداده است. مثل محدودیت های پزشکی هسته ای یاعدم امکان استفاده ازظرفیت های ژئوپولتیکی کشور در منطقه.

اخیرا نمایندگان جمهوری اسلامی و ایالات متحده چند دور مذاکرات را در بغداد برای کمک به استقرارامنیت دراین کشور انجام داده اند. مسوولین کشورمان با این استدلال که برای کمک به منافع ملت مظلوم عراق حاضرشده اند دراین مذاکرات شرکت کنند درچند دور مذاکره موضوعات را پیگیری کرده اند و حتی کمیته کاری هم با طرف آمریکایی تشکیل داده اند. حال سؤال این جاست اگر می شود با دشمن برای کمک به منافع ملت همسایه مذاکره کرد، چرا این کار برای کمک به منافع ملت مظلوم خودمان انجام نمی شود؟.

 
UA-1860095-1