سازمان های غیر دولتی و مدل ساخت تیم

بروس توکمن در سال 1965 مدل ساختن تیم و گروه را به صورت مراحل شکل دهی، دوره طوفانی، دوره هنجارسازی و دوره اجرایی تقسیم بندی کرد. در واقع در این مدل ابتدا مثلا به فکر تاسیس یک سازمان غیر دولتی می افتیم. بعداز تولد این فکر با همراهانمان وارد دعوا می شویم یعنی اینکه حسابی و برای مدت قابل قبولی همه جوانب کار را می سنجیم با اختلاف نظر هایمان آشنا می شویم . یاد می گیریم که چگونه با هم کار کنیم یا کار نکنیم . می فهمیم که توان همکاری با هم را داریم یا نه. اگر برنامه امان ظرفیت ادامه همکاری داشته باشد سپس هنجارهای سازمانمان را استخراج و تدوین می کنیم . در واقع این دوران طوفانی است که به دوران هنجار ها پیوند می خورد. این پیوند نیاز به همراهی ، همزبانی ، همدلی و همکاری دارد به زنان و مردانی نیاز دارد که توان کار با دیگر ان را داشته باشند. بعداز هنجار سازی است که تازه می توانیم کار کنیم و محصول کارمان را ببینیم

.
اتفاقی که در ایران می افتد اینست که این مراحل را فر اموش می کنیم . و توجه نمی کنیم که کا ر گر وهی یک مهارت است . بنابراین پس از تولد سازمان گمان می کنیم که به صورت خودکار این مجموعه با ید کار کند. و چون کار نمی کند می گوییم ما ایرانی ها کار جمعی بلد نیستیم و زود داستان موفقیت در کشتی و عدم موفقیت در فوتبال را مثال می زنیم . ما نیاز داریم یاد بگیریم که کار گروهی و ایجاد سازمان غیردولتی مثل خیلی چیزهای دیگه ترکیبی از دانش و هنر است

.
از طرف دیگر با عدم رعایت این فرمول ساده و با داشتن سازمان هایی که فقط در مرحله تولد هستند دچار توهم می شویم و می گوییم ما درایران 500 تشکل غیر دولتی محیط زیستی داریم ولی این تشکل ها خروجی قابل قبول ندارند، غافل از اینکه اساسا این سازمان ها در مرحله تولد هستند و قرار نیست بچه ای که چهار دست وپا راه می رود بتواند به نانوایی برود و برایمان نان بخرد، آنهم نان سنگلک دو آتیشه..