سیما سمر یکی از فعالان حقوق زنان در افغانستان است. هم اکنون ریاست کمیسیون مستقل حقوق بشر را در افغانستان به عهده دارد. چندی قبل به عنوان پژوهشگر، میهمان دانشگاه بستون بود. فرصتی دست داد تا به مدت دو ساعت در مرکز مطالعات زنان دانشگاه، دونفری گفتگو کنیم. گفتگوی بسیارجالبی بود.
سیما پزشک است. او هزاره است. به زبان فارسی گپ می زند. بنیاد زهی و شفاخانه می سازد. در وزارت صحت عامه مکاتب نرسینگ راه انداخته است. می گوید ما فرهنگ مشترک داریم. عاشق شاهنامه است . ازتلاش هایش برای ساخت مکتب می گوید. درمناطقی که مدارس دینی تنها مدارس پذیرفته شده در منطقه هستند. می گوید یکبار به ایران آمدم در اواخر دهه 80 میلادی در مسیرمشهد جلوی اتوبوس که اتوبوسی ایرانی بوده است را می گیرند. نیروی انتظامی به هموطن افغانش توهین می کند. علی رغم عشقی که به ایران دارد هرگز به ایران بازنمی گردد با مرور صحنه توهین به هموطنش.
می گوید افغان ها تریاک تولید می کنند ولی استفاده نمی کنند. وجالب اینکه کارگران افغانی پس از حضور درایران معتاد می شوند. ازناامنی می گوید. ازتجارب پزشکی اش درمناطق صعب العبور. می گویدخارجی ها دردهه 80 به اوپیشنهاد بورس تحصیلی برای دوره تخصص می دهند ولی شرط این است که به افغانستان برگردد به بورس دهنده می گوید تو مگر که هستی که به سیما سمر بگویی باید به کشورت برگردی از بورس استفاده نمی کند. از نامهری بعضی ها می گوید. اویک شیرزن است . سیما سمر یک شیر زن است. زنی که شاهنامه می خواند.
